2) Połykacz

 

Połykacz to gatunek głębinowej ryby z rzędu gardzielcokształtnych.

WYSTĘPOWANIE:

Występuje we wszystkich oceanach od Islandii po równoleżnik, na głębokościach 500-3000 m. Dawniej był opisywany jako rzadki, obecnie uważa się, że jest stosunkowo częstym gatunkiem.  Połykacz nie ma znaczenia gospodarczego.

POŻYWIENIE:

Na pokarm połykaczy składają się małe ryby, skorupiaki, głowonogi i plankton.

CECHY CHARAKTERYSTYCZNE:

Zwierze charakteryzuje się bardzo dużą szczęką i rozciągliwą gardzielą, z workiem gardzielowym przypominającym wór skórny u pelikanów. Jama gębowa ma dużą pojemność: u osobnika mierzącego 35 cm i którego ciało ma objętość około 9 cm³, jama gębowa mieści nawet 100 cm³ wody. W górnej części jamy gębowej biegnie od brzegu paszczy do ujścia przełyku jasne pasmo tkanki, równoległe do szkieletu osiowego ryby, w tylnej części rozszerzające się w palczaste pasma biegnące w stronę boczną i brzuszną jamy gębowej. 

HISTORIA ODKRYCIA:

 

Gatunek został opisany przez francuskiego zoologa Léona Vaillanta. Holotypowy okaz został złowiony podczas trzeciej wyprawy oceanograficznej statkiem Travailleur w 1882 roku i zaprezentowany Francuskiej Akademii Nauk w grudniu 1882 roku. W następnym roku Theodore Gill i Ryder opisali pięć dalszych okazów odłowionych podczas ekspedycji statku Albatross. Anatomię połykacza badali m.in. Gill i Ryder, Bertin, Nusbaum-Hilarowicz, Czernawin i Böhlke. Pierwszym, który obserwował te ryby w środowisku naturalnym, był William Beebe.Połykacz jest często przywoływany jako przykład niezwykłych ewolucyjnych przystosowań: w swoich książkach pisali o nim m.in. Henry Fairfield Osborn i Stephen Jay Gould oraz Richard Dawkins.